Badanie kału jest cennym narzędziem diagnostycznym, od którego wyników może zależeć zdrowie nie tylko zwierzęcia ale także jego właściciela!
Badając kał wykrywamy przede wszystkim pasożyty wewnętrzne, które występują w przewodzie pokarmowym i układzie oddechowym ale czasami również pasożyty zewnętrzne, zlizane i połknięte przez zwierzę z powierzchni skóry (np. nużeńce). Badanie kału pozwala zidentyfikować m.in.; obecność jaj, oocyst kokcydii, przywr, członów tasiemców, nicieni płucnych, trofozoitów i cyst lamblii oraz rzęsistków.
Jak prawidłowo pobrać kał do badania?
- Próbka kału powinna być świeża
- Należy pobrać 3 próbki kału w odstępach 2 – 3 dniowych
- Próbki należy pobrać w ilości jednej do kilku grudek, wielkości orzecha laskowego do jednorazowych kupionych w aptece pojemników, które należy następnie szczelnie zamknąć
- Pojemnik należy opisać (nazwisko właściciela, imię zwierzęcia, data)
Przechowywanie próbek kału
- Jeśli próbki nie są od razu badane należy przetrzymywać je w lodówce w szczelnie zamkniętym zbiorczym pojemniku
- Próbek nie wolno zamrażać
- Wszystkie próbki kału dostarcza się razem w dniu zebrania ostatniej
UWAGI
Jeśli „gołym okiem” widać w kale wydalone nicienie lub człony tasiemców należy zawsze dołączyć je do badania. Jest to niezmiernie ważne, ponieważ człony tasiemców są wydalane z kałem jedynie okresowo, co może skutkować uzyskaniem wyniku fałszywie ujemnego.
U kotów z podejrzeniem obecności pasożytniczych rzęsistków biegunkowy kał, musi być przechowywany i dostarczony do badania w temperaturze pokojowej (18-24°C) przed upływem 48 godzin od pobrania. Najlepiej jednak udać się z kotem do lecznicy, gdzie lekarz pobierze wymaz z prostnicy zwierzęcia i natychmiast oceni próbkę pod mikroskopem.
